A letter from June 2nd, 2019

Sevgili gelecekteki ben, Şuan çok tembelim ve umarım sende öyle olmazsın. Birisini seviyorsun. Ya onu yanına al ya da unut. Artık acı çekmeyi bırakmış ve gezmeyi eğlenmeyi seven bir insan olmuşsundur inşallah. Aksi halde intihar. Bazen kendini 60 yaşında hissederken bazense 10 yaşında gibi davranıyorsun şu aralar. Artık kendi yaşını yaşamaya başlamadıysanda şuan uyarıyorum başla. Hayat yaşamaya değer umarım seni seven değer veren insanlar vardır çevrende. Soğukluğu nemrutluğu bir kenara bırak ve yaşamaya başla. Hayat çok kısa her anını değerlendir. İnsanları sev ama bağlanmayı kes artık. Üzülen ve bekleyen taraf olmayı bırak. Çocuk olmayı asla bırakma. Yine pijamalarını giyince dans et, bağırarak şarkı söyle, avizeyle konuşmayıda ihmal etme. Hâlâ saklambaç oynayacaksın evde tek başına kimse seni bulmayacak çünkü kimseye söylemiyorsun oyun oynadığını salak saklambaç en az iki kişiyle oynanır ama hayat sana tek başınada yaşayabilme öğretti. Şuan hiç arkadaşın yok. Yalnızlığın verdiği güce alışmamış olmanı diliyorum. Hayatına birisi girmişse şayet bu sözüm ona. Yabancı seni çok seviyo gelecekteki ben haberin olsun. Sanada bir sürü mektup yazdı unuttuysa sen hatırlat ona sana versin onları. Saçlarıyla okşanmasını çok sever. Merhametli ol ona karşı koru kolla. Sert görünür dışarıdan ama içindeki bir kuşun kalbinden farksız. Beni sana emanet ediyorum. Son mektuba döndü iyice. Neyse oku kızım oku da memur ol 😂 okumadıysanda canın sağ olsun ama kendini geliştirmeyi asla bırakma. İyi çocuklar yetiştirmek istiyorsun ve bu isteğini gerçekleştirmek için senin daha iyi olmam lazım. Eğer öldüysende umarım mezarını sulayacak birileri vardır hayatında.